Integracja Sensoryczna?
Polega na ćwiczeniach ruchowych oraz odpowiedniej stymulacji trzech najważniejszych i najwcześniej pojawiających się u dziecka zmysłów:
- zmysłu równowagi
- zmysłu czucia głębokiego
- zmysłu dotyku
Pełna integracja tych systemów powinna nastąpić do 3 roku życia.
Brak pełnej integracji sensorycznej powoduje szereg trudności, na które dziecko napotyka w swoim codziennym funkcjonowaniu, takich jak:
- nieadekwatna reakcja na bodźce dopływające z zewnątrz,
- brak umiejętności zaplanowania ruchu, utrzymania równowagi,
- nieprawidłowy rozwój napięcia mięśniowego, brak poprawnej kontroli postawy.
Brak pełnej integracji sensorycznej negatywnie oddziałuje na funkcjonowanie innych zmysłów (wzrok, słuch) oraz rozwój mowy.
Terapia Integracji Sensorycznej opiera się na teorii neuroplastyczności mózgu, która zakłada, że istnieje możliwość uzyskania zmiany w obrębie systemu nerwowego pod wpływem kontrolowanego, systematycznego dopływu bodźców sensorycznych.
Największą szansę na uzyskanie trwałych efektów w wyniku terapii mają dzieci, które nie skończyły jeszcze 7 roku życia, gdyż neurolpastyczność mózgu jest u nich znacząco wyższa niż u dzieci starszych i dorosłych. Terapia integracji sensorycznej zalecana jest najpóźniej do 9 roku życia.
Warto dodać, że plastyczność neuronalna zależy również od poziomu zaangażowania dziecka w wykonywane zadania, różnorodności środowiska, w którym przebiega rozwój, adekwatnej i systematycznej terapii oraz od tzw. krytycznych okresów rozwojowych.
Jak przebiega terapia?
Jedno spotkanie terapeutyczne trwa 50 minut. W zależności od potrzeb dziecka i niezbędnego zakresu interwencji terapeutycznej określonego na podstawie diagnozy, spotkania odbywają się raz lub dwa razy w tygodniu.
Terapia ma miejsce w sali wyposażonej w sprzęt przeznaczony do stymulacji systemu przedsionkowego, proprioceptywnego i dotykowego.
W zależności od potrzeb dziecka terapeuta wykorzystuje również pomoce terapeutyczne przeznaczone do stymulacji zmysłu wzroku, słuchu i węchu.
Terapia integracji sensorycznej jest procesem trwającym od minimum 1 roku do 2 lat.
Ważnym wsparciem tego procesu jest odpowiednio ukierunkowana przez terapeutę codzienna aktywność ruchowa dziecka odbywająca się poza salą terapeutyczną.
Jaki jest zakres terapii Integracji Sensorycznej?
Zakres terapii jest wyznaczany indywidualnie dla każdego dziecka na podstawie diagnozy.
W trakcie terapii odbywa się:
A. stymulacja:
- zmysłu równowagi
- czucia głębokiego
- czucia powierzchniowego (ukierunkowana na poprawę różnicowania dotykowego i wygaszanie ewentualnej nadwrażliwości dotykowej)
B. ćwiczenia mające na celu osiągnięcie:
- prawidłowej orientacji w schemacie własnego ciała
- prawidłowej orientacji w przestrzeni
- umiejętności przekraczania linii środkowej ciała
- prawidłowej koordynacji ruchowej i wzrokowo-ruchowej
- lepszej koordynacji bilateralnej
C. ćwiczenia ukierunkowane na wygaszanie tzw. przetrwałych odruchów niemowlęcych (ATOS, STOS, TOB).
W zależności od potrzeb dziecka terapia obejmuje ćwiczenia z zakresu percepcji wzrokowej, w tym w szczególności ruchów gałek ocznych.
Co można uzyskać?
Dzięki systematycznej i konsekwentnej terapii można uzyskać poprawę funkcjonowania dziecka w wielu aspektach, nie tylko tych, które są obszarem bezpośredniego oddziaływania.
W efekcie terapii dziecko będzie lepiej:
- planować ruch i dostosowywać go do zmieniających się okoliczności
- reagować na docierające do niego bodźce
- odczytywać sygnały płynące z ciała i orientować się w jego schemacie
- pisać, czytać, skupiać uwagę na zadaniu
- funkcjonować w środowisku szkolnym i przedszkolnym
